Η 25η Μαρτίου είναι διπλή γιορτή για τους Έλληνες. Γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου αλλά και την Ελληνική Επανάσταση του 1821
Ήταν μια ολοφώτεινη μέρα εκείνη που ο αρχάγγελος κατέβηκε στη γη και, διαλέγοντας την αγνότερη γυναίκα από το ανθρώπινο γένος, της υποσχέθηκε ότι εκείνη είχε επιλεγεί για την εκπλήρωση του Θείου Σχεδίου για την σωτηρία των ανθρώπων.
Τόσους πολλούς αιώνες μακριά από τον Παράδεισο, ο άνθρωπος είχε αποξενωθεί από τον Δημιουργό του και χρειαζόταν αυτή την τεράστια εκδήλωση της Θείας Ευσπλαχνίας για να ξαναβρεί το δρόμο του προς τη Λύτρωση.
Αυτό το χαρμόσυνο άγγελμα, αυτή η πανέμορφη ανακοίνωση ότι ο Θεός συγχώρεσέ τον άνθρωπο και στέλνει τον μονογενή Υιό του για να σηκώσει στους αναμάρτητους ώμους του όλη την αμαρτία του κόσμου, στάθηκε ο ευτυχισμένος Ευαγγελισμός της Θεοτόκου.
Αυτή την ημέρα διάλεξαν οι πρόγονοί μας για να ξεκινήσουν τον υπέρ πάντων αγώνα τους για την ελευθερία τους.
Κάθε χρόνο λοιπόν τέτοια μέρα εκτός από τη δέηση που στέλνει η εκκλησία προς το Θεό γίνεται και ένα μνημόσυνο των ηρώων της Επανάστασης. Είναι βέβαια γεγονός ότι οι ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης έχουν πάρει τη θέση τους στην παγκόσμια ιστορία.
Η μάχη στο Βαλτέτσι ,στα Βασιλικά, το Χάνι της Γραβιάς , ο χορός του Ζαλόγγου,η Έξοδος του Μεσολογγίου, δεν είναι γεγονότα συνηθισμένα στην Παγκόσμια Ιστορία.
Ονόματα όπως του Κολοκοτρώνη, του Νικηταρά, του Παπαφλέσσα, του Διάκου, του Μιαούλη, του Καραϊσκάκη έχουν γεμίσει ολόκληρες σελίδες με τα κατορθώματά τους.
Αν σκεφτούμε μάλιστα με πόσα πενιχρά μέσα ,με πόσες θυσίες κατόρθωσαν να τα βγάλουν πέρα στο δύσκολο εκείνο αγώνα ο θαυμασμός και η ευγνωμοσύνη μας γίνεται ακόμα μεγαλύτερη.
Αλλά δεν αρκεί μόνο να υπερηφανευόμαστε γιατί έχουμε τέτοιους προγόνους. Το ένδοξο παρελθόν μας γεννάει και βαριές υποχρεώσεις που οφείλουμε να μην λησμονούμε. Οφείλουμε δηλαδή και εμείς με τις πράξεις μας να συνεχίσουμε το ένδοξο αυτό παρελθόν έχοντας πάντα στο νου μας τη φράση του Χ. Τρικούπη << Η Ελλάδα προορίζεται για να ζήσει>>
